In het noorden van Limburg, op de arme zandgronden en niet ver van de grens met Duitsland, ligt Horst. Van oudsher is Horst een agrarische gemeenschap met veel varkens- en kippenboeren, tuinders en champignonkwekers. Afgelopen twintig jaar hebben veel kleine agrarische bedrijven plaats moeten maken voor grote kassen, stallen en distributiecentra. Het agrarisch landschap rondom Horst is hierdoor onherkenbaar veranderd. Met de komst van grootschalige bedrijven kwamen ook duizenden goedkope arbeidskrachten uit het oosten van Europa naar Horst. Deze mensen wonen in containers, caravans of woningen die zijn opgedeeld in kamers. Hun verblijf is vaak van korte duur, hierdoor is er geen contact met de mensen uit het dorp.

De eerste 34 jaar van mijn leven woonde ik in Horst. In 2015 verhuisde ik naar het westen. Ik zag hoe mijn geboortedorp veranderde. Het landschap dat ik ken uit mijn jeugd, is op veel plaatsen verdwenen; het is volgebouwd met af en toe een functionele groenstrook. Net als Horst hebben veel andere grote dorpen en kleinere steden in Nederland, de afgelopen jaren dezelfde ontwikkeling doorgemaakt. Het verhaal van Horst is daarom in zekere zin een universeel verhaal over het verdwijnen van de traditionele landbouw, agrarisch cultuurlandschap en de gevolgen hiervan voor een gemeenschap.

Met het veranderende landschap als kader, onderzoek ik wat de gevolgen zijn van deze grootschalige ontwikkelingen voor mensen die er wonen, werken en zij die er tijdelijk verblijven.